کمال گرایی معمولا تحت عنوان ویزگی مثبت در نظر گرفته می شود که شانس موفقیت افراد را زیاد تر می کند اما همزمان می تواند منجر به رفتار های خود شکننده شود که رسیدن به هدف را سخت تر می کند.
کمال گرایی چیست؟
غالبا کمال گرایی به عنوان نیازی به کامل بودن یا کامل به نظر رسیدن و یا رسیدن به کمال تعریف کرد. همچنین کمال گرایی را می توان به مجموعه ای از الگوهای فکری محکوم به شکست که برای رسیدن به هدف غیر واقع بینانه فرد را وادار به تلاش میکند، تعریف کرد.
این یک ویژگی مثبت است و نقص محسوب نمی شود. این افراد تمایل دارند همه ی کارهایشان را با کیفیت بالا انجام دهند
کمال گرایی باعث به وجود آمدن استرس و اضطراب و افسردگی و مشکلات روانی می شود. کمال گرایی بیش ازحد می تواند نتیجه ی منفی داشته باشد کمال گرایی بیش از حد برای کسانی که به این بیماری مبتلا هستند می تواند مخرب باشد.
انواع کمال گرایی
سازگار:
کمال گرایان سازگار برای افزایش مهارت هایشان تلاش می کنند و اهداف و استانداردهایشان به طور همیشگی زیاد می شود. این افراد با خوش بینی و لذت و پیشرفت به بهتر شدن کارها پیشروی می کنند. پس این کمال گرایی سالم است زیرا قابلیت دستیابی دارد.
ناسازگار:
کمال گرایان ناسازگار هیچ وقت از داشته هایشان راضی نیستند و لذت نمی برند. وقتی چیزی را دارای عیب و نقص بدانند آن را کنار می گذارند و حذف می کنند.
ویژگی این افراد غالبا ترس از شکست و تردید و غم و احساسات دردناک از وقایع اطراف است.
استاندارد های شخصی:
این افراد پایبند به یک سری از استانداردها هستند که این استانداردها برای بقیه هنوز بالاست و و برای شخص تعیین کننده باعث انگیزه می شود. این کمال گرایی سالم است زیرا فرد استرس زیادی را متحمل نمی شود.
این افراد برای مقابله با استرس دست به عادت های مضر نمی زنند فقط در صورتی که فرد اهداف مد نظرش باعث احساس انرزی بیشتر در وی شود و بیش از حد تحت فشار نباشد دنبال این گمال گرایی می روند.
انتقادی از خود:
این کمال گرایان بیشتر در معرض ترس از هدفی که برای خودشان تعیین کرده اند قرار دارند تا اینکه حس انگیزه داشته باشند. بیشتر حس نا امیدی را تجربه می کنند و یا فکر می کنند که هیچ وقت به هدفشان نمی رسند این افراد حس منفی مانند پریشانی و اضطراب را در خود پرورش می دهند.
تجویز شده ی اجتماعی:
معمولا در افرادی که شغل حساس دارند دیده می شود مانند وکلا و معماران . این افراد دارای افکار نا امیدکننده و استرس هستند.
تفاوت کمال گرایان ناسازگار با کاووشگران موفقیت؟
از نظر کمال گرایان ناسازگار اشتباهات پذیرفتنی نیست زیرا باعث می شود بی کفایت و نا لایق به نظر برسند.
برعکس اشخاصی که به روش درست به دنبال بهتر شدن هستند اشتباهاتشان را فرصتی برای رشد به حساب می آورند این افراد درک درستی از اشتباهاتشان دارند و اشتباه را بخشی از یادگیری می دانند پس به راحتی آن را قبول می کنند.
علایم :
- این افراد یا توانایی انجام کاری را ندارند یا اگر آن را انجام دهند باید به طور کامل آن را انجام دهند.
- نتیجه نهایی را مهم ترین بخش هر کاری می دانند پس ممکن است کمتر تمرکز برای یادگیری یا کامل شدن کارها در حد توانایی خود داشته باشند.
- تا وقتی مطابق با خواسته های آن ها کاری انجام نشود کار را تمام نشده نمی بینند.
- این افراد تا وقتی که بدانند یک کار را به طور کامل نتوانند انجام دهند آن کار را شروع نمی کنند.
- برای کاری که برای دیگران زمان بر نیست ، زمان زیادی صرف می کنند.
- مشکل خوشحال بودن برای دیگرانی که موفق هستند.
- مقایسه نادرست و نا مطلوب با دیگران و خود را با معیار ها و دستاورد های دیگران هماهنگ می کنند.
- بی خیالی در کلاس ها و پرهیز از کار سخت زیرا تلاش وقتی سودمند است که بتوان به کمال و نتیجه کامل رسید.
- پرهیز از انجام یک بازی یا یک کار با رفیقان بخاطر ترس از اینکه مهارتی در آن کار ندارند.
بی عیب و نقص بودن یا کمال گرایی:
بی عیب و نقص بودن زمانی مهم است که پای مرگ و زندگی وسط باشد یا زمانی که نتیجه ی شکست مهم و قابل توجه باشد. که فرد باید نهایت تلاشش را بکند کار را بسنجد و بررسی کند و سپس نتیجه را گزارش کند.
عواملی که باعث کمال گرایی می شود:
- ترس زیاد از عدم تایید دیگران و بی کفایتی و عدم امنیت
- مشکلات بهداشت روان مانند اضطراب و وسواس فکری و عملی
- داشتن والدینی که رفتار کمال طلبانه از خود نشان می دهند یا وقتی تلاش های فرزندانشان به کمال نمی رسند مخالفت و ناراحتی خود را ابراز می کنند.
- دلبستگی اولیه ناایمن افرادی که در کودکی با پدر و مادر رابطه دلبستگی ناخوشایندی داشته اند ممکن است در بزرگسالی در تسکین نفس با مشکل روبه رو شوند.
- افرادی که سابقه ی موفقیتی بالا دارند و گاهی اوقات فشار زیادی برای تحقق دستاوردهای قبلی خود متحمل می شوند پس ممکن است به سمت رفتارهای کمال طلبانه سوق داده شود.
- کودکانی که به طور دائم برای موفقیت های خود مورد تشویق قرار می گیرند با بالا رفتن سن فشار زیادی را برای ادامه موفقیت احساس می کنند.
استراژی های دیگر برای مقابله با این بیماری:
اهداف واقع گرایانه تعیین کنید:
این اهداف آن قدر سخت و دست نیافتنی است که امید رسیدن به آن کم است.
به احساسات تان گوش دهید:
هر زمانی که نسبت به کاری احساس غم و اضطراب یا ترس می کنید باید فکر کنید که هدف تان بیش از حد سطح بالا است و به خودتان زیادتر از انتظار سخت می گیرید.
از اشتباهات نترسید:
اگر شجاعت پذیرش اشتباهات خود را داشته باشید می توانید تجربیاتی بیشتری به دست می آورید اشتباهات در مقایسه با موفقیت ها درس های بیشتری به شما یاد می دهند.
قوانین شخصی تان را دوباره تنظیم کنید:
کمال‌گرایان معمولا مجموعه‌ی سختی از قوانین را دنبال می‌کنند. این قوانین از «من هرگز نباید اشتباه کنم» تا «روی پیشخوان آشپزخانه هرگز نباید خرده‌نان بریزد» متغیر هستند. اگرچه داشتن استانداردهای فردی بالا خوب است، اما این استانداردها زمانی سالم هستند که انعطاف‌پذیر و مفید باشند، نه طاقت‌فرسا و غیرواقعی.
روی کلیات تمرکز کنید:
کمال گرایان دید تونلی دارند و روی جزئیات تمرکز می کنند و کلیات را نادیده می گیرند.
