آب سیاه از بیماری های چشمی است که باعث ایجاد گلوکوم در چشم می شود.
گلوکوم:
گلوکوم به پیش روند عصب چشم می گویند که به علت فشار زیاد به داخل چشم ایجاد می شود که اگر فشار زیاد باشد جداره های خون به خارج از چشم بیرون می زنند.
فشار زیاد به جداره ها به بافت ها و الیاف های عصبی آسیب وارد می شود کار این عصب رساندن پیام بنایی به مغز است.
آب سیاه چیست:
به گروهی از بیماری هایی که در آن عصب بینایی دچار آسیب می شود دیدی که فرد در آب سیاه از دست می دهد غیر قابل برگشت ولی اگر به موقع تشخیص داده شود از آسیب های بیشتر آن می توان پیشگیری کرد.
عصب های بیماری به دلیل فشار زیادی که به چشم وارد می شود از بین می رود و کاهش بینایی رخ می دهد که اولین مناطقی که در چشم درگیر می شوند مناطق محیطی بینایی هستند.
کوری:
که عدم درمان آب سیاه باعث نابینایی مطلق می شود متاسفانه گاهی هیچ علائمی ندارد و دید فرد خوب و واضح است و به دلیل اینکه به تدریج دید خود را ازدست می دهد باعث می شود فرد دیرتر متوجه شود که در واقع در این مواقع دید مرکزی از بین می رود و باعث کوری کامل می شود.
علائم آب سیاه:
- کاهش دید محیطی
- وجود هاله های رنگی اطراف نور
- مشکل در تطابق با تاریکی
- نیاز به تغییر مکرر و زود به زود عینک
چند نوع آب سیاه وجود دارد؟
1_ زاویه باز اولیه
2_زاویه بسته اولیه
3_ثانویه
4_آب سیاه کورکان
افراد مستعد آب سیاه:
- سابقه فامیلی
- نزدیک بینی
- سیاه پوست
- دوربینی
- بیماری قند
- بیماری قلبی و عروقی
مواردی که آب سیاه ایجاد می کند:
کاهش بینایی به دلیل از بین رفتن رشته های عصبی. این رشته های عصبی به دلیل فشار زیادی که به عصب بینایی وارد می شود از بین می رود.
البته مقداری فشار برای کارکرد مناسب این عصب مناسب است ولی اگر این فشار بیشتر از حد مجاز شود باعث آسیب به عصب داخلی بینایی می شود که عدم درمان آب سیاه باعث دید به شکل لوله تفنگی می شود. یعنی قسمت مرکزی میدان دید باقی می ماند و قسمت محیطی نابود و از بین می رود.
چرا فشار داخل چشم به وجود می آید:
این فشار توسط مایع آبکی در قسمت قدامی چشم قرار دارند و زلالیه نامیده می شود.
زلالیه:
زلالیه مایعی است که وظیفه ی تغذیه بافت های مجاور را برعهده دارد.
این مایع در اجسام مژگانی ساخته می شود و از داحل مردمک عبور می کند و از کانال هایی ریز مانند که شبکه ترابکولار نامیده می شوند خارج می شود که در بین قرنیه و عنبیه قرار دارد در چشمی که بیماری وجود نداشته باشد خروج و تولید این مایع تعادل وجود دارد.
در برخی از این چشم ها تعادل بر هم می خورد که باعث بالا رفتن فشار داخلی چشم می شود.
چه وقت بیشترین موارد آب سیاه اتفاق می افتد:
بیشترین موارد آب سیاه زمانی اتفاق می افتد که خارج شدن زلالیه از چشم محدود می شود یعنی به مقداری که تولید می شود زلالیه از چشم به همان میزان خارج نمی شود.
انواع بیماری آب سیاه
زاویه باز اولیه:
علت نامگذاری این بیماری این است که زاویه ای که مایع از آن خارج می شود باز است. ولی تخلیه زلالیه به کندی انجام می شود و زلایه در چشم جمع می شود بدون علامت و فشار چشم به آرامی بالا می رود و هیچ دردی احساس نمی شود حتی اگر عصب تخریب شود که قدرت پیشرفت بیماری در یک چشم بیشتر از چشم دیگری است. زیرا آسیب در یک میدان بینایی دو چشم و به یک میزان اتفاق نمی افتد.
آب سیاه زاویه بسته:
این بیماری به دلیل تنگی شدید زاویه و مسدود شدن زاویه ، جلو آمدن عنبیه، زلالیه نمی تواند از چشم به خوبی خارج شود. و یا خروج آن به طور ناکهانی متوقف می شود پس باعث فشار زیاد می شود که این فشار زیاد درد زیادی را هم تولید می کند.
علائم:
این بیماری علائمی مانند تاری دید، تهوع ، استفراغ، بیحالی
درمان:
اگر فرد مبتلا یه سرعت درمان شود بینایی بیمار بهبود می یابد
و اگر در درمان کوتاهی کند آسیب جدی و پایدار به چشم وارد شده که عواقل جبران ناپذیری به بار می آورد.
حملات تحت حاد:
این نوع آب سیاه در چشم های دوربین شایع تر است که بیمار حملات خفیفی را تجربه می کند که این حملات تحت حاد نامیده می شوند. که در غروب بیشتر دیده می شود دید مه آلود همراه با حلقه های رنگی اطراف نور سفید در بینایی بروز داده می شود و قرمزی چشم و کسالت هم ممکن است دیده شود.
آب سیاه زاویه بسته مزمن:
به کندی پیشرفت می کند و بدون علامت است وقتی عصب تخریب می شود برای درمان آن باید فشار چشم را کم می کنند که عصب چشم آسیب نبیند.
آب سیاه ثانویه:
آب سیاه ثانویه این بیماری می تواند باز یا بسته باشد که به علت بیماری دیگر و مصرف برخی داروها، ضربه به چشم، برخی از جراحی های داخل چشم به وجود می آید که وقتی این بیماری درمان می شود علت وجود آن را باید بررسی کرد و فهمید. ممکن است درمان این بیماری بسیار طولانی مدت باشد.
آب سیاه مادرزادی:
این آب سیاه از هنگام تولد با فرد همراه است و یا در سنین پایین اتفاق می افتد که در این بیماران چشم به صورت طبیعی تشکیل نمی شود که در یک مورد از 10 هزار کودک مشاهده می شود این کودکان دارای علائمی مانند بزرگی قرنیه، قرنیه خاکستری و کدر، حساسیت به نور و اشک ریزش چشم دارند.
جراحی چشم:
آب سیاه ممکن است به دلیل جراحی چشم مانند عمل آب مروارید مادرزادی ، آسیب چشمی ، تومور چشمی ، التهاب داخل چشم و دیابت و مصرف داروهای کورتون بروز می دهد.
تشخیص زود و به موقع بیماری آب سیاه:
اگر بالای چهل سال هستید و سابقه ی خانوادگی آب سیاه دارید و در چشم خود درد یا فشار زیاد حس می کنید.
اگر بیماری قندی و فشار خون دارید حتما فشارهای چشمتان را جدی و به پزشک مراجعه کنید و تحت درمان قرار بگیرید.
روش درمان آب سیاه:
روش دارویی، جراحی ،لیزری برای آن قسمت از سطح چشم که باقی مانده است صورت می گیرد با توجه به پیشرفت تکنولوزی در این بیماری هنوز درمانی برای قسمتی که از بین رفته وجود ندارد.
