پپسین
پپسین (Pepsin)، آنزیمی است پروتئینی که از سلول‌های اصلی معده ترشح می‌شود و به هضم پروتئین‌ها کمک می‌کند
این آنزیم یک اندوپپتیداز است لذا پروتئین‌ها را از وسط به پلی پپتیدها تجزیه می‌کند. پپسین به صورت پروآنزیم پپسینوژن از سلول‌های اصلی معده ترشح می‌شود. پپسین اولین آنزیم گوارشی است که کشف شده‌است. حداکثر فعالیت پپسین در محیط اسیدی معده و PH حدود دو است در PH هشت و بالاتر این آنزیم کاملاً تخریب می‌شود.
آنزیم پپسین به صورت پپسینوژن که فاقد فعالیت گوارشی است در داخل سلول‌های معده ساخته می‌شود. ولی این پیش آنزیم با ورود به معده در حضور هیدروکلریک اسید بلافاصله فعال شده و بشکل پپسین در می‌آید. پپسین در محیط با اسیدیته بالا آنزیم پروتئولیتیک بسیار فعالی است و بخصوص پیوند بین اسیدآمینه‌های آروماتیک و هیدروفوبیک را می‌شکند. اما اگر PH محیط از ۵ تجاوز نماید (با ورود غذا به روده)، اثر پروتئولیتیک پپسین بسیار ضعیف شده و ممکن است کاملاً غیرفعال گردد. پپسین فقط در هضم پروتئین‌ها نقش دارد و در هضم کربوهیدرات و چربی تأثیری ندارد.
کاربرد
پپسین برای هضم پروتئولیتیک بخش های پارافین جفت شده با فرمالین (FFPE) قبل از استفاده از آنتی بادی ها استفاده می شود. در ایمونوهیستوشیمی (IHC) ، متداول ترین ترکیباتی مانند آنتی ژن های بافت ماسک فرمالین (سلولی ، غشایی و هسته ای) با استفاده از اتصال متقاطع ذاتی خود استفاده می شود. این پوشش باعث ضعف یا عدم رنگ آمیزی در IHC می شود. هضم پپسین بخشهای بافت FFPE باعث افزایش دسترسی آنتی بادی ها به آنتی ژن های بافتی می شود. آماده استفاده از معرف پپسین ، آنتی ژن retriever برای ماسک سازی آنتی ژن در ایمونوهیستوشیمی استفاده شده است.
برای مشاهده محصول مشابه به لینک نیتروفنول 100 gr مراجعه فرمایید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.