فرمالین (Formaldehyde) بافرمول شیمیایی CH2O دارای اسامی مترادف فرمالدهید، متانال، متیلن اکسید و متیل الدهید می باشد. این ماده در دمای محیط به صورت گاز وجود دارد، اما این قابلیت را دارد که درون آب حل شود. در واقع فرمالین محلول آبی فرمالدئید با غلظت ۳۷ درصد است که عموم کاربرد این ماده در صنعت و کشاورزی به همین صورت است.
فرمالین اولین بار توسط دانشمند روسی به نام الکساندر باتلر در سال ۱۸۵۹ کشف شد. این گاز به آسانی از احتراق ناقص ترکیبات حاوی کربن ایجاد می شود. در دود حاصل از آتش سوزی جنگل ها ، حجم زیادی از فرمالدئید وارد جو می شود. به غیر از این مسئله دود حاصل از اگزوز ماشین ها و دود سیگار و دود ناشی از کارخانه ها هم دارای مقدار زیادی فرمالین هستند. فرمالین به طور طبیعی در اتمسفر از واکنش اکسیژن با متان و سایر هیدروکربن ها در اثر نور خورشید حاصل می شود. همچنین از فرآیند متابولیسم برخی از هیدروکربن ها هم مقدار اندکی فرمالین تولید می شود.
کاربرد فرمالین
به عنوان محلول ضد عفونی کننده برای از بین بردن باکتری ها.
برای نگهداری از نمونه های بیولوژیکی
صنایع تولید پلیمر
تولید سایر ترکیبات شیمیایی
از واکنش فرمالین با فنل ، اوره و ملامین رزین های فرمالین تولید می شود.
به عنوان رزین های چسبناک برای تولید تخته سه لایی
در ساخت اسفنج های قالب گیری شده
تولید اسفنج های عایق
مضرات فرمالین
فرمالین از طریق پوست چذب می شود و بسیار سرطان زا می باشد.در گذشته به دلیل خواص نگهدارنگی و میکروب کشی آن در مایعات دست شویی و ظزف شویی استفاده می شده است اما خوشبختانه در حال حاظر استفاده از آن ممنوع می باشد. از جمله جایگزین های آن می توان به ایزو تیازولین که دارای استاندارد ایمنی اروپا می باشد استفاده کرد.
نکات ایمنی هنگام استفاده از فرمالین
کار با فرمالین باید در فضایی با تهویه مناسب انجام گیرد.
پی پت کردن فرمالین با دهان ممنوع می باشد.
در محلی که فرمالین نگهداری می شود سیگار کشیدن ، خوردن و آشامیدن ممنوع می باشد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.