سیلکو تنگستیک اسید آلمانی

اسید سیلیکوتنگستیک (به انگلیسی: Silicotungstic acid) با فرمول شیمیایی H_۴[W_۱۲SiO_۴۰] یک ترکیب شیمیایی است. که جرم مولی آن ۲۸۷۸٫۲ g/mol می‌باشد.

تنگستن (به انگلیسی: Tungsten) (ولفرام) یک عنصر شیمیایی است با علامت اختصاری W دارای عدد اتمی ۷۴. تنگستن فلزی است سخت و سنگین که دارای رنگ خاکستری روشن است. تنگستن دارای بالاترین درجه ذوب (۳۴۲۲ درجه سانتیگراد^[۳]) در بین عنصرها است. مورد استفاده ویژه آن در صنایع برقی، لامپ روشنایی، لامپ اشعه-X، الکترودها و سوپر آلیاژهای عصر فضا است.

تنگستن در سال ۱۷۸۱ شناسایی شد و در سال ۱۷۸۳ برای اولین بار به عنوان فلز جداسازی شد.

ویژگی‌ها

تنگستن به خاطر نقطهٔ ذوب بالایش و همچنین چگالی زیادش که ۱۹٫۳ برابر چگالی آب است زبان‌زد است.

تاریخچه

در سال ۱۷۸۱ کارل ویلهلم شیله(Carl Wilhelm Scheele)یک اسی جدید_تنگستنیک اسید_را کشف کرد که از شیلیته_تنگستن امروزی_ حاصل می‌شد. شیله و توربرن برگمن معتقد بودند با کاهش این اسید می‌توان فلز جدیدی بدست آورد. در سال ۱۷۸۳ خوزه و فاستو اسیدی را یافتند که از ولفرامیت به دست می‌آمد و بسیار شبیه به تنگستیک اسید بود. در اواخر آن سال این دو برادر توانستند با کاهش این اسید همراه زغال تنگستن را جداسازی کنند و نام خود را به عنوان کاشف این عنصر ثبت کنند.

وابستگی دمایی ضریب مقاومت

طبق تجربه می‌دانیم در بیشتر فلزات از جمله تنگستن با افزایش دما مقاومت الکتریکی آن‌ها نیز افزایش می‌یابد که این افزایش مقاومت با توجه به رابطهٔ زیر برای افزایش دماهای نه چندان زیاد قابل محاسبه است:

R₂=R₁(1+αΔθ

که در آن α ضریب دمایی مقاومت ویژه بر حسب بر کلوین است. α برای تنگستن ۰/۰۰۴۵است.

ویژگی‌های شیمیایی

عنصر تنگستن در برابر اکسایش، اسید و باز از خود مقاومت نشان می‌دهد. معمولی‌ترین حالت اکسیداسیون تنگستن +۶ است، اما کلیه حالات اکسیداسیون از -۲ تا +۶ از خود نشان می‌دهد. تنگستن معمولاً “با اکسیژن ترکیب شده و تری اکسید تنگستن زرد رنگ (WO₃‎)را تشکیل می‌دهد، که در محلول قلیایی آبی حل شده و به فرم یونهای تنگستن، (WO₂^4-‎)در می‌آید. از آنجا که تنگستن به آرامی با اسید واکنش می‌دهد، برای اول به صورت آنیون بی‌ثبات قابل حل، paratungstate A ظاهر می‌شود (W₇O₂₄^6-‎) که در طول زمان به شکل آنیون کمتر قابل حل paratungstate B در می‌آید (H₂W₁₂O₄₀^10-‎).
با اسیدی شدن بیشتر آنیون بسیار قابل حل metatungstate، تولید می‌شود (H₂W₁₂O₄₂^6-‎)که پس از هر موازنه بدست می‌آید.
با اسیدی شدن بیشتر آنیون بسیار قابل حل metatungstate، تولید می‌شود که پس از هر موازنه بدست می‌آید . یون metatungstate یک خوشه متقارن از دوازده تنگستن اکسیژن اکتاهدرا ست که آنیونKeggin نامیده می‌شود. آنیونها polyoxometalate دیگری به عنوان گونه‌های با ثبات وجود دارد. گنجاندن اتم متفاوتی مثل فسفر به جای دو اتم هیدروژن مرکزی در metatungstate تولید طیف گسترده‌ای از اسیدهای heteropoly مانند اسید phosphotungstic می‌سازد (H₃PW₁₂O₄₀‎).
تری‌اکسید تنگستن می‌تواند ترکیبات معینی را با فلزات قلیایی تشکیل دهد؛ که به برنز معروف هستند، به عنوان مثال سدیم تنگستن برنز.

کاربردها

تقریباً نیمی از تنگستن برای تولید مواد سخت- کاربید تنگستن– مصرف می‌شود. بیشتر باقی‌مانده در آلیاژها و فولادها بکار می‌رود. کمتر از ۱۰ درصد است در سایر ترکیبات شیمیایی استفاده می‌شود.