مچ بند ها انواع گوناگون و کاربرد های متفاوتی دارند.
در این بخش به توضیح انواع مچ بند و کاربرد آن می پردازیم:
کاربرد مچ بند:
استفاده بیش از اندازه و نامناسب از مچ دست ودر نهایت اعمال فشار و کشش مکرر بر آن شایع ترین دلیل آسیب دیدن مچ دست است. به این نوع آسیب دیدگی‌ها به اصطلاح صدمه‌های کشیدگی مکرر یا rsi گفته می شود که عارضه‌هایی همچون سندرم تونل کارپال و التهاب تاندون و عضله را شامل می‌شود.
شکستگی استخوان‌های اسکافوئید (ناوی) و همیت (چنگکی) مچ دست، یعنی دو استخوان کارپ، نیمه دررفتگی و شکستگی قسمت انتهایی استخوان زند زبرین از دیگر آسیب دیدگی‌های شایع محسوب می‌شود که معمولاً در این موارد تجویز می شود دست چند هفته ای در کچ بماند و بعد از آن با مچ بند طبی بی حرکت نگه داشته شود تا دوره درمان کامل گردد.
مچ بند طبی برای ثابت نگه داشتن مچ دست در طی فرایند درمان استفاده می گردد.
- محافظت از مچ دست
- کاهش فشار روی آسیب دیدگی ایجاد شده
- ایجاد محدودیت برای مچ دست و ثابت نگه داشتن آن در طول فرایند درمان و کاهش درد
- تسریع و تسهیل فرایند التیام پس از جراحی یا صدمه دیدن مچ دست
انواع مچ بند طبی:
مچ بند (اسپلینت یا آتل) و نگهدارنده مچ دست:
این نوع در توانبخشی پس از آسیب‌دیدگی کاربرد دارد و برای کاهش ورم اثر گذار است همچنین با ثابت نگه داشتن مچ دست در فرآیند التیام نیز موثر است .
آتل انگشت:
این آتل مچ بند محسوب نمی شود اما از انگشت های آسیب دیده که در اثر صدمه دیدن مچ دست دچار مشکل شده اند محافظت میکند.
مچ بند و آتل انگشت شست:
پس از جراحی های انگشت شست و در اصل برای تمام آسیب دیدگی های انگشت شست کاربرد دارد.و قابلیت محافظت از مچ دست را نیز دارد. و فرد می تواند برای انجام کارهای روزمره خود نیز به راحتی ازاین مچ بند استفاده کند.
RSI مچ بند:
این نوع برای درمان صدمه‌هایی از نوع کشیدگی مکرر یا RSI کاربرد دارد و مچ را در حالتی خنثی نگه می‌دارد تا فشار و درد از بین رفته و در نهایت علائم بیمار کاهش یابد.
مچ بند ورزشی:
بعضی ورزش‌ها، مثل اسکواش و تنیس روی میز، که انجام آنها ملزوم به حرکت های مکرر مچ دست است ، فشار زیادی را به مچ دست وارد می کند.که با بستن مچ بند می توان از آن محافظت کرد و مچ دست آسیب دیده را تقویت کرد.
مچ بند پس از عمل :
این نوع مچ بند برای مراقبت از مچ دستی که به تازگی بر روی آن جراحی انجام شده استفاده می شود. این انعطاف پذیری کمتری دارد و نمی‌توان از آن هنگام ورزش کردن یا انجام فعالیت‌های سنگین استفاده کرد.
